MISYONER MISAFIRLERIM

Benim bu gün misafirlerim vardi. Yahova Sahitleri. Almanya da misyonerlik yasak olmadigi icin, kapi kapi dolasiyorlar.

Ögle vakti kapi caldi, baktim, karsimda gayet kibar ve sevecen, 50-60 yaslarinda iki kadin.
Önce kendilerini tanittilar, vaktim varsa benimle sohbet etmek istediklerini söylediler.
Vaktim vardi. Fakat, ben müslüman oldugumu ve dinimi degistirmeyi asla düsünmedigimi,
dolayisiyla benimle vakit kaybetmemelerini tavsiye ettigim halde, yinede konusmak istedikleri
icin, iceriye davet ettim.

"Sizin mesleginiz mi bu misyonerlik?" diye sordugumda ,
"Hayir, biz bos vakitlerimizi böyle degerlendiriyoruz, belki bir insani yanlis yoldan dogru
yola cevirebiliriz, onun sevabi bize yeter. Biz mükafatimizi bu dünyadan beklemiyoruz"
dediler :) 

nasil tanidik bir söylem!

Yaklasik 1-2 saat sohbet ettik. Laf bir sekilde hristiyanligin "Sana tokat atana sen öbür
yanagini uzat" olayina geldi. Iste burda islam dininin uygulamasinda "kisasa kisas"
emrinin, insanlarin intikam duygularini kabarttigini ve bunun kötü hadiselere yol actigini
iddia ettiler.

Bende "Kisasa kisas bir emir degildir, sadece bir haktir, ama kuran, affetmeyi tavsiye
eder, kisasin da kurallari var öyle isine geldigi gibi olmuyor zaten." dedim ve devam ettim:

"Size bir sorum olacak: Torununuz var mi?"
"Evet iki torunum var"
"Güzel, simdi birisi ciksa, torununuza tecavüz etse, siz inancli birisi olarak, öteki torununuzuda
o kisiye verirmiydiniz?"
" Ama siz simdi cok uc bir noktadan girdiniz"
"Tamam uc nokta, o zaman söyle sorayim siddet uygulamak sizde de günah degil mi?
Günah ve siz ikinci yanaginizi uzattiginizda o insanin günaha devam etmesine vesile
olmuyor musunuz? Belki kisasa kisas olarak ayni sekilde karsilik alacagini bilse,
siddete bas vurmayacak. Böylece baskalarina zarar vermekten cayacak. Islamda kisas
o amacla var. Intikam duygulari oksansin diye degil"


"Neyse biz size eger okumak isterseniz birkac brosür birakalim" deyip kalktilar.

Galiba benden ümitlerini kesmis olacaklar ki, giderken yüzlerinde, bana aciyan bir
ifade vardi:)

Sohbetimiz saygi cercevesi icinde kimse kimseyi incitmeden kendi dogrularini ve
inancini anlatarak gecti. Ne onlarin yaptigi bir suctu ne de ben onlarla görüstügüm icin
suc islemis oldum.

Benim ögrendigim cesitli yollardan gidilse bile hedef hep ayni. Sadece ibadet
sekilleri farkli. Herkes ötekinin yanlis yolda oldugunu düsünüyor. Dogru yola sokmaya
ugrasiyor, yani kendi yoluna. Her inanan kendi dininin tek dogru yol oldugundan emin.
Bence de herkes kendi inancini veya inancsizligini istedigi sekilde yasasin. Kimseye
dayatmadan.