Sevgili Kamikazem beni mimlemis!
Düsündüm de benim öyle cok bilincine vardigim bir dönüm noktam olmus mu diye, yok olmamis galiba:)
Hani bazi insanlarin olur ya öyle, ani bir karar verirler bütün hayatlari degisir.
Ben biraz önüme getirileni yasamisim.
Almanya ya gelisim, bir dönüm noktasi ama ben karar vermedim.
Getirdiler yasadim. Düsünüyorum da, gelmeseydim apayri bir yerde
bambaska bir insan olarak yasayacaktim.
Evlenmem ve bir cocuk sahibi olmam bir bakima dönüm noktasi sayilir.
O da, dünya böyle kurulmus oldugundan öyle radikal bir eylem degil.
Blogu bile kizim acti iste daha ne diyeyim:)
Acikcasi biraz korkak birisiyim galiba, hayatimi altüst edebilecek seylerden hep uzak durdum. Cercevenin disina cikmadim.
Ama babami ve babaannemi ,18 gün arayla kaybettigim zaman cok büyük aci yasadim. Hersey anlamini yitirmisti gözümde. Henüz 27 yasindaydim. Özellikle babaannem benim en kiymetlimdi. O nu cok özlüyorum. Bir gün bir arkadasim bana "Sen babanin ölümündan sonra cok degistin" dedi. O ana kadar farkinda degildim ama, hakliydi, degismistim.
Bazi korkularim, hirslarim, önemsediklerim yer degistirmisti. En sevdigini kaybettigin zaman sanki duruluyorsun. Ben öyle oldum, sakinledim, daha merhametli oldum sanki. Etrafimda ki insanlarin hayatini kolaylastirmak icin ciddi caba gösteriyorum. Icsel olarak dönüm noktam oldu en sevdiklerimi kaybetmek.
Birde, dönüm noktasi, degil de benim hayatimi hep ayriliklar kovaliyor.
Habire birilerinden ayriliyorum. Hemde cok deger verdigim, cok sevdigim insanlardan
hep uzak düsüyorum. Alismaya calissamda olmuyor alisamiyorum.
Ve benim ayriliklarim hep mayis ayinda gerceklesiyor.
Nedendir bilmem ama hep mayis ayinda haytimda degisiklikler oluyor.
Iyiside kötüsüde. Bu blog bile mayis ayinda acildi:)
Dedim ya önüme geleni yasiyorum. Hayat nereye sürüklerse.
Aklima Asik Veyselin sarkisi geldi:
"Uzun ince bir yoldayim, yürüyorum gündüz gece" iste bende biraz öyleyim:)
Sevgiyle kalin.
Ayriliklardan uzak durun.
Ben denedim cok aci, siz denemeyin:)
Bende sevgili Asuman´a gönderiyorum bu mimi.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
.JPG)
36 yorum:
18 gün arayla anne ve babayı kaybetmek çok zor bi sınav olmalı :S Allah rahmet eylesin ikisine de..
bi dost,
annem degil babaannnem di.Ama aslinda annemden öteydi.cünkü onun yaninda büyüdüm ben.
Sevgili Sünter'ciğim,
Hayatını altüst edeceğini sandığın şeylerden uzak durmak, çerçevenin içinde kalmak (tabii bu çerçeve daracık değilse, ki hiç değil) kesinlikle korkaklık değildir. Şu ana kadar yazdığın şeyler ve en önemlisi de içtenliğin, açık yürekliliğin ne kadar cesur olduğunu gösteriyor. Bana göre en büyük cesaret, gerçek samimiyettir.Seninki kilometre ötelerden hissediliyor.
Yeter burada oyalandığım. Bir sevgili dost beni mimlemiş. Gidip bununla(zevkle) meşgul olmalıyım.
Sevgiler...
Sevgili Sünter,
Süreç,herşeyin tek ilacı ve sağlıklı bir denge için tek doktor olarak yine kendimize yönelmeliyiz gibi geliyor bana.
Bilgisayar aleminde kişi çevresinin çok dışına çıkıyor.Bunun , avantajları olduğu gibi dezavantajları kişilik yapısına göre değişik
etki yaratabiliyor.Memleket ,dost özlemi çekenler,belki de sıla kokusunu derince soluyabiliyor.Bu açıdan,Ayçi kızım iyi ki bloğunu açmış.Yanılıyor muyum? Veysel usta ne güzel söylemiş,hepimiz sonu olan ince uzun bir yoldayız.Yolumuza devam ederken; yokuş,yokuş aşağı,düz patika yollar...Yine de ''acıdan geçmeyen şarkılar biraz eksiktir'' diyor başka bir usta.Ayrılık yaşanmasa,kavuşmanın ne anlamı kalırdı.Yaşamı kolay kılmak herkesin kendi elinde.Bunu çocuklarım da görebiliyor muyum?Hayır.Onları kendi hallerine,basamakları tek tek çıkmaları konusunda özgür bıraktım... belki ileride:)
Dostlukla...
cok acimtrak olmus be anne, cok acimtrak.
ictigim kahveden aci olmus.
bu postu icsem, dayanamam tadin.
okuduktan sonra, insan ANNEEEMMMM diye sarilasi geliyor sana.
ben sana söyleyeyim hayatinin dönüm noktasini:
14 gün sonra görürüsün!
Sünter'cim,
Ne kadar tatlı ve huzur verici yazmışsın. Evet Canım insan önüne geleni yaşıyor, çok fırtılalar olmadıkça.
Baba ve babaannen için Allah'tan rahmet diliyorum, nur içinde yatsınlar.
Çok da geçmişsin. Ben babamı 32 yaşımda kaymettim ama annemi 13 yaşındaydım. Benim tek dönüm noktam da budur sanırım.
Sevgiyle sevdiklerinle ayrılmadan kal...
bence en ıyısını yapıyorsun sunter teyze..:) hayat zaten cok basıt.. kurallarda cok basıt.. zorluk cıkarmaya ne gerek var.. o versın bız yasıyalım:P
MİMLENDİN-İZ :)
http://beautyisdead.blogspot.com/2009/08/ayccm-beni-mimlemis.html
çok güzel anlatmışsın Sünter teyzemmm.saol yazdığın için.babanıza ve babannenize allah rahmet eylesin.nur içinde yatsınlar.Annenize,sevdiklerinzie Allah sağlıklı,uuzn ömürler versin.sağlıcakla kalın.sevgiler.
Akdenizden kucak dolusu sevgiler arkadaşım,yazdıkların çok etkiledi beni,yaradan sevdiklerinden ayırmasın,kal sağlıcakla
Asuman:
Güzel sözlerin icin cooook tesekkür ediyorum:)
Aslan:
Evet,seninde dedigin gibi, zaman her seyin ilaci oluyor,recetesini kendimiz yazdigimiz sürece.
Blogu kizim iyiki acmis diyorum simdi.Uzun bir süre yanasmadim yazmaya, malum korkakligimdan:)Beceremem, yazamam derken,karinca kararinca yazmaya ve kendimi paylasmaya basladim.Bana iyi geliyor bu paylasimlar.
Acidan gecmeyen yasam varmidirki sence?
yoktur herhalde.
Biliyormusun?yok bilmezsin nerden bileceksin:)
Ben özlemeyi seviyorum artik,o icimi acitan duyguyu, seviyorum. Baska caren olmayinca düsmaninla barismak gibi bir sey bu.
Yasami kolaylastirmak bazi hirslarindan kurtuldugun zaman ve degerlerin deyistigi zaman cok basit,ama genelde, büyük bir kayiptan sonra, kemale eriyor insan.
Cocuklarimiza, hayatlarini kendi istedikleri gibi sekillendirme özgürlügü vermek, onlara verebilecegimiz en kiymetli hediye diye düsünüyorum.
Zamani gelince de hayatlarini kolaylastimayi bilirler.Yeterki doyumsuz ve tüketmeye yönelik yasamasinlar.Insanin huzuru maddeden degil maneviyattan geciyor.Ama bunu da her insan, zamani gelince, kendisi belirliyor
zaten.
Aycim.
Canim benim sen benim hayatimin döne döne bitiremedigim noktamsin:)
Sevgili Nur:
Allah hepimizin,vefat eden yakinlarina gani gani rahmet eylesin.
Ölüm aslinda geri kalanlara diyorum ben hep.Yüzümüze samar gibi iniyor.Ve insan birden hayatta asil deger nedir aci bir sekilde ögreniyor.
Yassim:
demi ama? bende aynen öyle yapiyorum iste:)
Üc günlük dünyami niye zora sokayim? Zaten ölünce kimbilir nolcaz,bari burda huzurlu yasayayim.
kamikazem:
onlari anmama ve rahmetler okunmasina vesile oldun.Ben tesekkür ediyorum canim severek yazdim.
cafemis:
Sayfama hos geldin:)
güzel temennin icin de cok tesekkür ediyorum.Insallah kimse ayriliklar yasamaz hep sevdiklerinin yaninda olur, diyorum, ama günümüzde bu biraz imkansiz gibi.En iyisi Allah ebedi ayriliklari cok cok gecinden versin diyelim:)
Nasıl dayandı o yüreciğin annem senin :....(( Toprakları bol olsun, nur içinde uyusunlar.
Edicim,canim sen babanin rahatsizliginda yazdigin o yazi vardiya, benim elimi ayagimi titretmisti.O gün varya bilezsin nasil üzüldügümü.Senin icin nasil dualar ettigimi.Hic istemedim seninde o acilari bu kadar erken yasamani.Ayni yastaydim iste.Allah sabir veriyor ama benzer seyleri okuyunca yine depresiyor insanin acisi.Sonrada bir dinginlik geliyor.
Yinede Allah herkese gecinde versin böyle acilari.
Öpüyorum
Sevgili Sünter Hanim, kiziniz size bu blogu iyi ki acmis, böylelikle sizi tanima firsati bulmul olduk:)) Yakinlarini, sevdiklerini kaybetmek gercekten dayanilmasi cok zor bir aci, ikisinede Allahtan rahmet diliyorum, mekanlari cennet olsun. Yasadigimiz bazi olaylarin hayatimizin dönüm noktasi oldugunu, bazen sadece geriye dönüp baktigimizda anliyoruz, icindeyken farkina varmiyoruz.
Sevgilerimle
Sevgili Belgin,
Hos geldin sefalar getirdin:)
Benim hep öyle oldu.Farkina varmadan yasamisim dönüm noktalarimi.Keskin kararlar alamadim hic.Hayatin akisina göre yasarken sekillenmisim.
Adin cok güzel:)
Benim can dostumun adasisin.Iki yildir uzak düstük birbirimize.Yillarca yanyana yasadiktan sonra,mecburi bir ayrilik yasadik.Hamburga gitti.Esinden ayrildigi icin.
O da mayista gitti.Kaldik telefonlara.Simdi senin adini görünce sanki onu görmüs gibi oldum.Belgin adi bana melekimsi bir sey animsatir:)benim arkadasim melek gibiydi cünkü.
Sevgiler.
Allah mekanlarını cennet eylesin bende ömeri doğurduktan sonra değiştim taş kalbim azıcık yumuşadı:))
Fundam,
Alemsin sen valla:) azicik yumsadi ha?:)))
Sevgili Sünter,
Çınar tatile mi çıktı. Epeydir yok ortalıkta. Oğlu rahatsızdı. Merak ettim. Gerçi onun bloguna da yazdım ama..
Sanal dünyada merak edince çaresiz kalıyor insan. Bakar mısın Ankara'yı Almanya'ya soruyorum..
http://cafemis.com
ıyıaksamlar arkadasım,sevgıler
Sevgili cafemis,
Dün aksam ve bu aksam uzun uzun blogunda gezindim.Sana yorum yazmayi beceremedim:(
Tam kendi bloguma döndüm ki senden selam geldi:)
Inanamadim, ama cok sevindim:)
Blogun ne kadar güzel ve genis yelpazeli bir blog.Blogunda da yazdim ama gönderemedim:)
Benden de sana bu soguk ülkeden sicacik selamlar.
Süntercim, can dostundan ayrilmana üzüldüm, insan böyle bir can dost buldumu birakasi, ayrilasi gelmiyor, böyle iyi dostlar kolay kolay bulunmuyor cünkü. Ama dostlugunuzu telefonlada yürütebilirsiniz:)) Ben bloglardan edindigim, daha yüzlerini bile görmedigim dostlarimla telefonla gayet güzel bir dostluk yasiyorum:)) Iyi ki bu bloglari acmisiz, iyi ki birbirimizi bulmusuz:)) Ya ben pek merak ettim simdi, bana yakinmisin diye, burada yazmak istemezsen benim oraya bir mail atarmisin, tabii istersen..
Sevgilerimle canim
Belgincim,
ben Stuttgart civarinda Balingene yakin bir yerdeyim.Frankfurta 300km gibi.Aslinda öyle cok uzak sayilmaz:)
Mail atmayi henüz bilmiyorum:)) Bu gün kizimdan ögreneyim ben en iyisi:)
Sevgiler
Süntercim, ögrenirsin ögrenirsin, biz bu kizlardan daha neler ögrenicez bakalim. Bu cadilardan bende de var iki tane, 21 ve 8 yaslarindalar. Insan onlardan ne kadar cok seyler ögrenebiliyorlar degil mi:))
Pek uzak degiliz birbirimize, bir gün bakarsin görüsme firsati yakalariz, Frankfurta yolunuz düserse beklerim:)) Böylelikle Belgin adinda bir dostun daha olur:))
Sevgilerimle
sünter teyze,düğümlendi içim yine...sen çok güzel kalpli bir kadınsın,teyzem benim.
Belgin,
Allah bagislasin senkileride:)
Nasil isterim görüsmeyi,ama bakarsin ilerde olur,görüsürüz:)
Oh ne mutlu bana bir Belginim daha oldu:))
Türkiyede yasayan blogcular blog bulusmasi yapiyor bizde yapariz:)
allimorlu,
sagol canim benimmm.Kocamaaaan öptüm.
Sevgili Sünter abla,
Tanrıdan kayıplarınıza rahmet dilerim.
Buram buram hayat tecrübesi kokan yazınızı ve yorumlarınızı ikinci kez okudum.İyi ki sizin gibi bir blog dostum oldu,öğreneceğim çok şeyler var.
Sevgiler
Sevgili Melis,
Cok tesekkür ediyorum güzel sözlerin icin.
Benimde siz genclerden ögrenecegim cok seyler var inanki.
Bir de duygular karsilikli oluyor.Insan kendisine yakin geleni her alanda buluyor bir sekilde.
öpüyorum canim
Sünterim, yapariz tabii ki, ama benim Almanyadaki blogculardan tanidigim bir tek Zehra ve sen varsin:)) Yani bizimki olursa, kücük bir toplanti olucak:)) Ben Ekimde Istanbula gidicem, bakalim orada yasayan kizlarla bulusmayi planliyoruz, insallah bir engel cikmaz:)) Onlari öyle merak ediyorum ki, tanidigim, cok sevdigim ama daha yüzlerini bile görmedigim dostlarim var, ne tuhaf sey su blog dünyasi:)) Seni tanidigima cok sevindim, cok mutlu oldum, insallah bir gün görüsebiliriz:)) Ögrendin mi mail atmayi senin tatli cadidan?
Sevgilerimle
sevgili Sünter,herşeye alışıyor değil mi insan?
Aslanın da dediği gibi kendimizin doktoru yine biziz.
Nasıl olsa ayrılıklar da sevdaya dahil:(
nothing,
Alisiyor alisiyor da,sadece alisana kadar acitiyor yakiyor. unuttum zannediyorsun tamam iste icimde hallettim.
Sonra bir yerde bir yazi okuyorsun,yada bir sarki siir.Hemen akiyor gözünden iki damla yas, ya da dügüm dügüm oluyor bogazin.
Isin garip tarafi en cokta o zaman anliyorsun insan oldugunu. Iste bu yüzden seviyorsun bile o hasret duygusunu.Seni sana hissettirdigi icin.
Sevgiler
Sünter'im mim'imi isterim:)
gözlerim yollarda kaldı:)
dün tampon'u çıkardılar, silikonda olsa çok acıyormuş... böyle bir acı olamaz.. çocuk gibi ağladım çıkarılırken... neyse geçti artık, iyileşiyor:)
beautyisdead
Yorum Gönder