Son gecemiz!!!

Son gecemiz.

Üzülmemem lazim degil mi?
Yok üzülmüyorum zaten.

Hüzün desen,
yok hüzünlü falan da degilim. Neseliyim ben. Kizim yuvasini kurmaya gidiyor iste. Daha ne isteyeyim ki.

Ama bunlari yazarken neden ellerim titriyor?
Neden göz yaslarim akiyor?
Bilmiyorum ki.

Son gecemiz hep birlikte.

Eeee ne var bunda. Tek ben miyim sanki, tek benim kizim mi gidiyor?
Gidiyor ama.
Ben... ben... beni bosver. Iyiyim iste.
Yetistirdim. Büyüttüm o´na anne oldum, arkadas oldum, sirdas oldum
O benim herseyim oldu.
Simdi ise gidiyor.
Ama ben mutluyum. Beni hic üzmedi o .

Öff su son zamanlarda ne olduysa gözlerim hep yaslaniyor.Doktora mi görünsem napsam?
Birde sol yanimda bir sizi var.
Nedense?

O´nun gözlerinde isil isil bir hüzün.
Esim O´nun yüzüne baktikca gözleri yasariyor.
Benim ise duygularim harman dövüyor
Kari koca bir tuhaflastik birbirimize kurbanlik koyun gibi bakiyoruz.
Ama cok mutluyuz biz. Kizimiz yuvasini kuracak.

Ah birde su sol tarafimdaki sizi olmasa. Bogazimdaki yumruk bir gitse ben bütün duygularimi bir anlatabilsem kelimelerle birlikte dökülse ciksa icimden. Ellerim titriyor bu aksam yazamiyorum icimdeki firtinayi
.
Dedim ya harman dövüyor duygularim.
Karmakarisikim bu aksam.
Hos görün

Yarin gidiyoruz 4-5 ay yokum buralarda.
Simdilik hosca kalin