Bundan tam 36 yil önce geldim buraya......
17 Mayis 1975
Nedense bu tarih hic aklimdan cikmiyor benim.
Zaman zaman dogum günümü unuttugum oldu. Zaman zaman evlendigim günüde unuttum.
Ama bu tarihi hic bir zaman unutmadim.
Sanki o tarihte birseyler yarim kaldi hayatimda..kirildi bir seyler icimde ve hala tamamlanamadi.
Orta okula gidecektim, sonra liseye.....
Yalvarmistim götürmeyin beni diye ama dinleyen olmadi.
Buraya gelince iki yil boyunca da her gece yalvardim "nolur beni geri gönderin ben orta okula gidicem... ögretmen olmak istiyorum...." Kimse tinlamadi tabii.
Yarim kalan hayatimin baslangicidir bu tarih....
Neyse demekki böylesi benim icin daha hayirliymis ki böyle olmus. Belkide benden iyi bir ögretmen olmayacakti da Allah cocuklari korudu :)
Haa birde 19 mayis etkinliklerine katilamadim o yil. Bak hala icimde acisi iste. Insan hic degilse 20 mayisa falan alirdi ucak biletini:)
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
39 yorum:
Benim için de 26 Haziran 1977 unutulmaz tarihlerden, Zonguldak'a geliş tarihim. Gerçi senin ki biraz hüzünlü... İyi bir öğretmen olurdun bence, çünkü öğretmenlik sevgi mesleği bir bakıma. Yüreğin sevgi dolu, hissediyorum bunu... Her işte bir hayır vardır diyelim yine de.
Sevgilerimle...
Aysemam,
evet bencede olurdum da sadece kendimi avutuyorum iste...
Cünkü hala ne zaman bir ögretmenle karsilassam (mesela sen gibi) hayran hayran bakip kaliyorum. Apayri bir saygi olusuyor icimde.
Hakkimdaki güzel düsüncelerin icin cok tesekkür ediyorum sana:)
kiyamam!!!
her işte bi hayır var sünter teyzecim ayci doğdu fena mı oldu :)))
Canım, bazi insanlar bilge doğar. Sen de onlardansın. Babaannem de öyleydi. Konuştuğunda ağzına baktıran cinsten. Yüreğin de sevgi dolu. Aysema öğretmeni tekrarlıyor gibiyim çünkü onunla aynı fikirdeyim.
Kesin çok mükemmel bir öğretmen olurdun. Ama şu da bir gerçek ki bu günün sisteminde( sınavlar, şaibeler, ekonomik durumlar, kalabalık sınıflar, yetersizlikler) çok yıpranırdın.
19 Mayıs için üzüldüm doğrusu.
2 gün kala :((
Öpüyorum seni...
insanın içinde birşey kalmaya görsün her geçen yıl büyütür durursun.hepimizin hayatında uhdeler var süntercim kendine haksızlık etme hem sendende sevgi dolu, güzel sözlü iyi bir öğretmen olurdu;) sevgiyle kal..
Herşeyde bir hayır vardır. Geçmişi düşünüp üzülmenin hiç faydası yok. Şu anda mutlu musun? Önemli olan bu:))
Her iste vardir bir hayir... Belki ozamanda cok yogun olup, blogun basina gecip bizleri buraya kitleyecek zamanin olmayacti ;)
Aysema öğretmen ve Asu'ya kesinlikle katılıyorum. Öğretmen olan biri kimin iyi öğretmen olacağını bilir ama olsun varsın sen de etrafındakilere birşeyler öğretmişsindir hayat boyu. Hangimizin hayatında eksik kalan birşeyler olmadı ki, düşünüp vahlanmanın bir anlamı yok.
19 Mayıs'a gelince, ne almanya'ya ne de başka bir yere gitmediğim halde ben de katılamadım, hem de hiçbir bayrama, içimde ukdedir acaba bu yaştan sonra katılsam olur mu ki:))))
Öptüm seni Almanya'nın en güzel kadını...
canım herkesin var tabi unutamadığı tarihler bu ise senin hayatının akışını değiştiren bir tarih olmuş ve unutulmazlar arasında ilk başa yerleşmiş.
sen zaten harika bir öğretmensin bence. Kime değiyorsan hayatını güzelleştirmişsin. Aylin gibi harika bir evlat yetiştirmişsin. Daha ne olsun.
Okullu olmak gerekmez öğretmenliği hakkıyla vermek için bence
senin güzel kalbin ve enerjin hep parlasın
güzel bir gün diliyorum sana
tarihi unutmaman müthiş!
acaba gitmeseydin nasıl bir hayatın olurdu?
şahsen ben merak ediyorum orada olsam nasıl olurdu diye ama iyi ki de orda değilim diyorum yannii :))
canım hayırlısı buymus demekkı.hem aycı gıbı yeteneklı bır kızın olmus kötumu.opuyorum.senı cok sevıyorum.
Ben de tüm yorum yazan arkadaşlara katılıyorum.Sünter ablacım eminim çoook başarılı,sevgi dolu bir öğretmen olurdunuz.Annem ilkokul mezunu anneannemler okutmamış.içinde hep bir sızı olarak durur.kader diyeceğiz.Allah bundan sonra sağlıklı,mutlu,huzurlu ailecek nice yıllar nasip etsin size.sevgilerimle.
Zeynep,
:))
Fuly,
zaten en cok onun isine yaradi desem yeridir. Ben hayalimi gerceklestiremeyince ayci´nin hayallerini hep destekledim. Bana "sirkte sebek olucam" dese bile desteklerdim.
Meyracim,
aynen öyle oluyor bir yerlerde hep duruyor iste o duygu..
Canim Asumanim,
güzel sözlerin icin sana kocaman sariliyorum:)
Diger konularda ise kesinlikle haklisin.Herhalde cok yipranirdim.
Nedret,
Allaha sükür. Aslinda öyle cok fazla geriye bakmam ama bu 17 mayis vuruyor beni biraz...
Yinede hayirlisi böyleymis diyorum ve buranin bana kazandirdiklarina sükrediyorum tabii...
Peritozu,
bak öylesini hic düsünmemistim iste:))
Leylak dali,
nasil tesekkür etsem hakkimdaki güzel sözleriniz icin....nasil mutlu ettiniz beni her biriniz ayri ayri...
Ben aslinda öyle cok fazla gecmisi didiklemem de arada sirada cosarim iste böyle. Hep mayisin sucu:))
19 mayis kapida sende git karis liselilerin arasina nerden bilcekler:))
Mavim,
canim benim sanada kocamaaaan tesekkürler ediyorum sevgiyle kucakliyorum:))
Syhn,
o tarihi unutamam banada garip geliyor üstelik ben biraz yildönümleri konusunda zayifimdir. dedigim gibi diger günleri unutmuslugum cok olmustur.
Gelmeseydimi bende zaman zaman cok hayal ediyorum ama hayal olarak kaliyor iste. Ama ögretmen olurdum orasi kesin:))
Sen gelseydin nasil olurdu orasini bilmem ama su anki yerinden memnun olduguna göre en iyisi olmus gelmemen. Sanirim kendi tercihindi..
dolunay,
evet degilmi ya:)
Kamikazem,
beni en cok annen hisseder o zaman kamikazem.
Öpüyorum seni o güzel temennilerin icin.Hayat hepimize güzellikleriyle gelsin canim.
Ah anılar ah :)
Öğretmen olurdun..Hem de öğrencileri tarafından çok sevilen iyi bir öğretmen olurdun, eminim ben...
İnanıyorum ki çevrendekiler senden neler öğreniyor, saçtığın ışıklardan ve hayata dairlerinden faydalanıyor..
Bana göre bu hayalini bitmiş saymaman gerekir süntercim...
Sevgilerimle..
Zeugmam,
yorumunu okudugumdan beri bir sürü sey yazip siliyorum. Sanki hic bir cümle tam olarak anlatamiyor hislerimi...
Sayki sana kocamaaaaan sarildim:))
Hani derler ya Kul kurarmis Kader gülermis...iste sözün bittigi yer...bende 78 yilinda TR´ye hic dönmek istememistim. Dedigin gibi ortaokul...lise okuyacaktim...yillar sonrasinda yine buradayim...burada yasiyorum...bazen düsünüyorum...neden diye...bizim disimizda gelisen olaylarin icinde olmak...isteyerek veya istemeyerek...kim suclu...kim verecek hesabini oda belirsiz...o yüzden bence AN`i...bugünü yasamak....yarina umutla bakmak en iyisi...sevgilerimi gönderiyorum Sntercigim...
zehra
Süntercim; ben de esasen İngilizce öğretmeniyim, hiç yapmadım o ayrı, bankacılıkmış kaderim. Bence de senden çok iyi öğretmen olurdu. Gelgelelim benim içimde ne vardı? Doktorluk. Ben hiçbir yere gitmediğim halde 'çileli meslek, sakın yazma' deyip annem tarafından tercihlerime yazdırılmamıştı ve kazanabiliyor olduğum halde gidememiş ve onlar istedi diye ingiliz filolojisi okumuştum. Oluyor böyle şeyler yani..İçte uhdeler, yüzde gülücükler..Mecburen. Boşveeeer, çocukları yeter insanın..Ha, bir de benim de alkolle aram yoktur ama, şerefe demeyi çok severim..Çay fincanıyla bile yaparım, hiç önemli değil:))
Sevgili Zehracim,
öyle yapiyorum da sadece ara ara koyuyor iste.Özellikle 17 mayista..
Senin ailen sanirim Türkiyeye kesin dönüs yaptilar ve sen tekrar buraya döndün.
Neden, nicin bilinmiyor iste aynen dedigin gibi kul kuruyor kader gülüyor.
Serap,
hay yasayasin sen Serefe demek icin illaki icki gerekmez bencede. Haydi gel cocuklarimizin serefine bir fincan kahveyle serefe diyelim:))
Sünter anne insanin hayatinin dönüm noktasi olan tarihleri unutmak zor iste, bende aynen 1 Subat'i unutmam. Soguk, buz gibi havada, buz gibi duran bir sehire girdigimi..
Sen ama bardagin dolu yönünü görebilen bir kisisin ve esprinide yapmissin :) Ögretmen olurdu senden mutlaka ama hayat gidisi nasil olurdu o bilinmez. Hakkimizda hep önce hayirlisi olsun. Bunu göndereyim bir post daha yazicam, bana biraktigin yoruma cevaben.
Sevgiler
Hiç unutulmayan ne çok şey var aslında.Tamamlanmayan yerini başka şeylerle dolduramadığımız.
Zaman çok çabuk tükeniyor değil mi içinde kalanlar ve süreye bakınca aslında tuhaf:( ne bileyim işte böyle insanları seviyorum ama ben.
Nehir Ida,
zaman icinde neler neler yasaniyor, elde ediliyor ama o yarim kalan sey yinede icini yakiyor insanin. Belkide bizleri bütünleyen seydir o yarim kalmalar...belkide o yüzden seviyoruz birbirimizi.Hepimizin bir yarimi digerinde oluyor.....
En güzel ürünlerimize..çocuklarımıza...Şerefe dedim gitti be arkadaşım..hem de çay fincanıyla...çin çinnnnn:))))))))))))))
üzülme sunterciğim herkesin içinde ukde kalan bir şeyler vardır..belki böylesi daha hayırlı olmuştur...sevgilerimle..
o Evet, muhtemelen bu yuzden
Sünter ablacım,bazen öyle tarihler oluyor ki yıllar sonra bile o tarihte yaşananları sanki tekrar yaşıyor insan.Ama en kötüsü ne biliyor musun,çok mutlu bir günde çok kötü şeyler yaşamak ve o gün geldiğinde hangisini hatırlaman gerektiği konusunda bocalamak.
Sünter abla okudum ,kötü oldum,o tarihte ki küçük kızın içindeki acıyı hissettim....Neyse ki en azından senin kızın (Sanırım)böyle bir uhdeyle büyümedi.Selam ve sevgiler...
Yorum Gönder