Merhabaaaa:)

Uzun zaman sonra tekrar buraya bir ugrayayim dedim.
Daha dogrusu iki blogcu arkadasimin  beni birazcik iteklemesiyle oldu gelisim:)
Henüz ne yazacagimi hic bilmiyorum. Hani insan tasinir da yillar sonra tekrar eski mahallesine gider ya kendimi öyle hissettim bir an:)

Aslinda Yasamin Kiyisindan blog yazari sevgili Nur abla Iz Birakanlar adi altinda basimiza gelen ve bizi etkileyen hikayeler yazmamizi istemis. Ben de katilayim hem de bu vesileyle bloglara tekrar bir dönüs yaparim diye düsündüm ama benim  aklima sadece bu gün yaptigim bir densizlikten baska bir sey gelmiyor su an.

Iki haftadir amcam bende misafir. Kendisi Antalya´dan geldi. Bu gün  havayi güzel bulunca hemen degerlendirelim deyip attik kendimizi carsiya.
Carsida hem geziyoruz hemde ufak tefek alisverisler falan yapiyoruz. Derken kücük hediyelikler satan bir dükkana girdik. Kendi el yapimi süs eslayalari satiyorlar. Amcam orda bir duvar süsü begendi. Metalden yapilmis bir cicek buketi. Yapraklari taslarla bezenmis güzel bir duvar süsü. Alsam mi almasam mi diye bakiyor. Ben de " ay cok hos senin evine de gayet güzel yakisir hic düsünme al" falan diyorum. O`da gercekten begenip begenmedigimi israrla soruyor. Neyse ikna ettim ve o duvar süsünü aldirdim. Eve geldik o masmavi gözleri piril piril bir sekilde gülümseyerek bana uzatti o duvar süsünü. " bunu sana aldim ben, yeni evine" der demez ben gayri ihtiyari hic düsünmeden " yok istemem ben bunu asmam duvarima!" dedim ve bir an gözlerim karardi. Aman Allahim ne yaptim nasil toplarim simdi bu dangalakligimi?!!
Yani ne bileyim benim evime hic bir sekilde yakismiyacak ama onun ev stiline cok yakisiyor iste....

Neyse sonradan cok özür diledim ama agizdan cikan söz geri gelmiyor ki... o cok olgun davrandi ama benim icim hala huzursuz...