2/16/2010

Ramazan beyin yazisini okuyunca animsadigim anim

Saygi deger Ramazan beyin son yazdigi post´unu okuyunca aklima bu anim geldi.

Ben babami 19 yil önce kanserden kaybettim.
Nur icinde yatsin adi gibi Emin bir adamdi.
Biz onunla cok sohbetler ederdik. Asla bir seyi dayatmaz ikna etmeyi tercih ederdi.
Cevremizde ona saygi duymayan bir Allahin kulu yoktu. Aradan yillar gecmesine ragmen bana hala "senin baban apayri bir insandi" dediklerinde nasil gurur duydugumu anlatamam.
Herkese saygili davranir isterse karsisindaki kücücük bir cocuk olsun farketmezdi.
Insanlardan, ailesinden hakettigi saygiyi hep görmüstür.
Sert görünürdü. Rahmetli Türkes gibi kaslari vardi. Biz, abim ve ben ,onun bir bakisiyla zink diye dururduk. Asla el kaldirmadi bize ama bakislari yeterdi zaten:)
Fakat benim kizim onunda tek torunu Aylin söz konusu olunca zaman zaman ikimiz catisirdik:) ama asla saygisizca degil tabiiki.
O Aylini inanilmaz simartir bir dedigini iki etmez ne isterse yapardi.

"Engelim o benim" (almanca engel; melek, enkel; torun oluyor) Hayatimin en güzel engeli.

Bazen yalvarirdim ona "yapma baba böyle, cok simaririyor"
Ama beni hic tinlamaz di.
Uzatmayayim dede-torun canima okuyorlardi:)

Yine bir yaz tatili sonu ve biz geri dönüs icin esyalarimizi arabaya yerlestiriken benim kücük kizimin bitmek tükenmek bilmeyen mizmizlanmalari basladi. Esim bir taraftan acele ediyor geceye kalmayalim diye. Gelen giden bir seyler getiriyor. Biz habire esyalari sigdirmaya calisiyoruz. Birazda gidis hüznü var. Aylin arabaya binmek istemiyor. Yalvariyorum olmuyor. O bagiriyor o bagirdikca benim sabrim tükeniyor. Ve ben Aylini kolundan biraz sertce tutup arabaya attim. Kisadan yaziyorum ama gercekten cok stresli bir andi.Hani her sey üst üste gelir ya öyleydi.
Babamin, onun biricik engeline öyle davranisim gücüne gitmis olmaliki bana; "ne istedin simdi cocuktan, birak biraz sonra binerdi" deyince
hayatimda ilk kez, o anin verdigi bir sinirle, babama;
" Sen karisma!!!"
diye bagirdim.
Öylece bana bakti kaldi. Gözlerinde büyük bir hüzün ve, küskünlükle.
sonra bana dönüp sesizce;
"simdi bir sey derdim ama yola cikiyorsunuz. Yolunuz acik olsun "dedi ve aylini öptü

O an öyle bir sesizlik oldu ki. Sanki kuslar böcekler sustu.

Biz yola ciktik 15 dakika hic konusamadim. Sonra esime dönüp sordum:
"Ben babama cok mu bagirdim?"
"evet, hem de cok büyük saygisizlik ettin"

Off nasil üzgündüm. O zamanlar telefonlarda yoktu ki arayip özür dileyeyim.

"Tamam , Almanyaya geldiklerine ilk isim ondan af dilemek olcak. Nasilsa bizden bir hafta sonra geliyorlar"
"Mutlaka dilemelisin zaten" diye onayladi esimde.
Biz ilerledik.
Yugoslayanin üsküp sehri yakinlarinda büyük bir araba kazasi gecirdik. Esim bir isci kamyonunu sollarken adam direksiyonu kirdi üstümüze dogru esimde ondan kacarken bir direge bindirdi. araba hasat olmustu. Biz nasil sag ciktik bilmiyorum Allah korudu.
Ama benim kaza yapar yapmaz ilk aklima gelen "Babam" dedim" Tam yola cikarken üzdüm onu, hayir duasini almadan, gönlünü almadan yola ciktik, ama yinede yola cikiyoruz diye yolunuz acik olsun dedi."
Bize bir sey olmamasinin tek nedeni o .

Kaza yapmamizin tek nedeni benim onu üzmem.

Sanki Allah beni uyardi cünkü tek ben yara aldim. Esim ve o zaman kücücük olan kizima bir sey olmadi. Benim ise canim yandi ama Hastanelik olacak kadar degildi yaralarim .Hastanelik olsaydim yine babam üzülecekti. Arabamizi birakip trenle geldik almanyaya.

Ben sonra babamla konustum. Af diledim. O ise; "yoo ben sana kirilmadim kizim olurmu öyle sey" derken gözleri parliyordu. Belliki sevinmisti hatami anlamama, ama beni daha fazla mahcup etmek istemiyordu. Kazayi duydugunda akli cikmisti korkudan. Bana olan siniri coktaaan gecmisti. Ama ben ondan af dilemeseydim simdi bunun ezikligini yasardim hala kendim de.

Insan bir kimseyi, helede ana-babasini, kirdigini anladigi zaman af dilemeli.
Hemen.
Belki biz o gün geri dönseydik bu kazayi yasamayacaktik.
Bilmeden kirardiklarimiz da oluyordur muhakkak onun icindirki bir yere giderken "Helallik" aliriz birbirimizden

39 yorum:

Barbygirl_here dedi ki...

Insan ister istemez oyle dusunuyor degil mi? Onu uzdum,ondan oldu diye...
Affedilmek de en guzeli,tabi hatayi anlamak da...

sünter dedi ki...

Ferah-feza,
kaza aninda ilk düsüncem o oldu.

herşeyden azıcık dedi ki...

Allah rahmet eğlesin.Hiç başıma gelmedi ama neden? Çünkü herkese bıdbıd konuşurum ama annemle rahmetli babama asla! Anneannem; anana babana terslenme çarpılırsın:)) diye söyleyip dururdu öyle büyüdüm beynimde yer etmiş demekki:))Bende şimdi oğlanları öyle büyütüyorum eskilerin bir bildikleri varmış demekki.

aysema dedi ki...

Bu yazın beni ağlattı, hem de ciddi ciddi ağlattı Sevgili Sünter'im. Ne çok şeyi ne de güzel söylemişsin.

Sınırlı zamanımda blogları dolaşıyorum. Hızlıca okuyup kaçıyorum. Ama kaçamadıklarım da oluyor. Burada kalakaldım.

Sevgilerimle, öpüyorum seni.

yass dedi ki...

sunter teyzecımm,

ben de hep kotu bır sey yapınca mutlaka cezasını gorecegıme ınanırım. hele kı anneme babama..normalde kolay ozur dıleyebılen bır ınsanım ama bazen olmuyor nedense

Leylak Dalı dedi ki...

Böyle durumları çok iyi bilirim. Keşke kimse kimseyi kırmasa. Ama Süntercim biz de taştan yontulmadık herhalde, sabrımızın taştığı, tahammülümüzün bittiği zamanlar olabiliyor. Sen babanla böyle bir olay yaşamasan da o kaza olacaktı belki. Ama işte içindeki suçluluk duygusu anlamı o yöne çekiyor doğal olarak. Ne mutlu ki canınıza bir zarar gelmeden atlatmışınız. Baban her zaman senin için en iyisini istemiştir eminim, en kırgın, en kızgın olduğu zamanda bile. Nur içinde yatsın.

sünter dedi ki...

Fundacim,
bende normalde asla öyle saygisizlik yapamam. Ama o an öyle canim burnumdaydi ki ve baska birsey yüzünden asiri gergindim. Uzamasin diye sadece tastigim ani yazdim.Ama elbette yinede asla yapmamam gereken bir seydi. Birde benim babama öyle hic kimse bagiramaz yani otoritesi yerinde bir adamdi.

Sende cocuklarini aldigin terbiye üzerine yetistiriyorsun.
Eminim cok saygili sevgili birer genc olurlar.

sünter dedi ki...

aysema,
babama karsi yaptigim ilk ve son terbiyesizlik olmasina ragmen benimde her aklima geldiginde icim yaniyor.

sünter dedi ki...

yassim,
evet aynen öyle oluyor. Basima kötü bit sey geldiginde ilk önce düsünürüm acaba birine bir sey mi yaptim.
Özür dilemek öyle kolay bir sey degil zaten, ama gerektigi zaman geciktirmemek lazim ki üzdügün insani mümkün oldugunca cabuk ferahlatmak ve kendi üzerindeki agirligi kaldirmak acisindan en iyisi.

sünter dedi ki...

Sevgili leylak,
iste konu ana-baba olunca insanin daha fazla dikkat etmesi bu yüzden. Onlar hep senden daha fazla senin iyiligin icin ugrasirken ve dünyada tek onlar senin icin herseyini verirken,sen kalk onlari kir.
Neyseki bir kez yasadim böyle bir olayi ve konusabilme firsatim oldu. Olmayabilirdide.

Mehmet Osman Çağlar dedi ki...

Hüzünlü bir yazı.G.Antep Kütüphanemde "anne-baba" hakları diye bir küçük kitapcık vardı aklıma o geldi.Neyse telaffi etmişsiniz,
fırsat olmuş.Allah Rahmet Eylesin.

Saygılarımla,

ramazan dedi ki...

Sünter Hanım,geçmiş olsun.Babanıza Allahtan rahmet diliyorum.Demek ki şimdi canı rahmet istemiş ki, bu vesilelerle bir sürü insan andı O'nu.
Olacaktan kaçılmaz.Bir sebeple olacak.
Yazıyı yazmanıza ve babanızı anmamıza vesile olduğum için mutlu oldum.Gönlünüze sağlık.
Sevgiler,saygılar.

ÇOBAN YILDIZI dedi ki...

Sünterciğim,yazını okurken gözyaşlarıma engel olmadım.Defalarca yaptığım hatalar ve hiç yüzüme vurulmadan affedişler aklıma geldi.Anneler ve babalar ne kadar mükemmeller! Onalrın hayır dualarını almak gerçekten ne kadar önemli.Bu güzel yazı için çok teşekkürler.Gözlerinden ve yüreğinden öpüyorum.

Asuman Yelen dedi ki...

Canım benim,
Gece gece ağlattın beni. Bu çok büyük, önemli hiç unutulmayacak bir anı. Okuyanlara ders olacak nitelikte. Ve gözyaşı döktürecek kadar da hüzünlü.Öyle de sade ve samimi yazmışsın ki. Yaşar gibi, yaşadığın kadar...Çok etkilendim.
Baban ve tüm ölmüşlerin, ölmüşlerimiz nurlar içinde yatsınlar...
Sevgiyle öpüyorum seni....

Seyyah dedi ki...

Başıma bişey geldiğinde bende ilk önce kimi üzdüm diye düşünürüm.
Hepimiz elimizden geldiğince kimseyi kırmamaya çalışıyoruz ama yine de arada kaçırıyoruz demekki.

sünter dedi ki...

Jivago,
telafi edemeyebilirdimde gercekten ve o zaman bir ömür boyu icimde daha büyük bir aci ile yasardim.
Zaten onun icin bu kazayi bir uyari gibi algiladim.

sünter dedi ki...

Ramazan bey,
sizin yazinizi okuyunca ilk aklima bu olay geldi.Umarim o gencte sizin söylediklerinize kulak verir. Ben size tesekkür ediyorum, gercekten vesile oldunuz.

sünter dedi ki...

Coban yildizi,
Allah seninkilerine uzun ömürler versin. Nasilda cabuk affedip en ufak bir ilgiyle nasil mutlu oluyorlar.Her zorlukta da ilk önce onlar oluyor yanimizda.
Ben tesekkür ederim güzel sözlerin icin.

sünter dedi ki...

Asumanim,
sicacik sözlerin icin tesekkür eder güzel duana kocamaaaan bir Amin diyorum.

sünter dedi ki...

Seyyahim,
malesef canim insan bazen sinirine yeniliyor. Ama iste telafi etmek icin elimizden geleni yapmaliyiz ki eminim sende yapiyorsundur zaten.

MELİS dedi ki...

O kadar stresli ortamlarda bazen
yapılmaması gereken davranışlar
yapabiliyoruz Sünter ablacığım.
Ben de hiç dayanamam,öfkem çabuk söner.Sizin gibi birkaç kez yaşayıp
özür diledim.İçimde kötülük olmadığını bildikleri için de hemen affederler.

Babanıza Allah Rahmet Eylesin,Nur
içinde uyusun.

Sevgiler

Zeugma dedi ki...

Çok hüzünlü bir olaymış başından geçen süntercim.
Ben ağlayamadım ama boğazıma bir şeyler düğümlendi..
Kıssadan hisseni daha o gün kendin çıkarmışsın.Bizler için de öyle oldu. Allah korumuş sizleri.

Sevgili babana Allah'tan rahmet diliyorum.
Mekanı cennet olsun..

Sevgilerimle...

MAVİANNE dedi ki...

canımmmm,
gözlerim dolu dolu okudum yazını
gerçekten de çok önenmli anne babanın gönlünü almak
hatalarımızı geç olmadan anlamak
babacığına veya sana af dilemeden birşey olsaydı diye düşündüm üzüldüm,

biliyor musun?
kayınpederimi kaybettikten sonra
ilk düşündüğüm şu oldu;
çok şükür hiç kırmadım onu,
her hizmetimi yaptım dedim
pişmanlık duymamak çok önemliymiş

Ankara'ya geldiğinizde muhakkak arayın beni

Çınar dedi ki...

Allah rahmet eylesin babacığına, yattığı yer nur olsun.

Ben telafi edecek zamanı bulamadım ne yazık ki; Mert 2,5 yaşındayken Babam onu çocuk parkına götürmek istemişti.Belkemiği kireçlenmesi vardı,rahatsızdı ve Mert ele avuca sığmayan çok haşarı bir çocuktu. Hasta haliyle onu zaptedemez diye düşündüğüm için, "Ben de geleyim sizinle " demiştim beni yanlış anlamış, " bana güvenemedi çocuğu" demiş Anneme. Ona kıyamadığım için öyle söylediğimi anlatma şansım hiç olmadı, o son görüşmemizdi çünkü ve bir hafta sonra ölüm haberi geldi.

Ben onu kırmak istememiştim ama çok kırılmıştı ve bunu Babama açıklayamadığım için her aklıma geldiğinde çok kötü olurum yıllardır.

Baban biliyorsun ki, sen yola çıkar çıkmaz unutmuş, dua üstüne dua okumuştur arkanızdan. Yine de ilk aklına gelen o oldu değil mi olay anında...

Sevgiler canım

sünter dedi ki...

Melsisim,
hakikaten de ne cabuk aliniyorlarsa ayni cabuklukta da yie affediyorlar:)
Seninde dedigin gibi aslinda biliyorlar o anlik bir sey oldugunu.
Allahtan uzun ömürler diliyorum anne ve babana.

sünter dedi ki...

Zeugmacim,
sagol canim. Senin ailene de allah uzun ömürler versin birlikte nice güzel yillar yasayin.

sünter dedi ki...

Mavisim,
ne mutlu sana. Iste artik yok. Geriye kalan sadece yaptigin güzellikler bir de ic huzuru.
Nur icinde yatsin tüm ölmüslerimiz.

Ankaraya gelicez insallah:) Mart sonu.
Galiba bu sefer olacak gibi görünüyor görüsmemiz. Ama ben yinede dilimi isiriyorum:)
Malum nasip olmayinca dayak bile yenmezmis.
Derdi büyükannem:)

sünter dedi ki...

Canim cinarim,
baban seni herkesten daha iyi tanyordu muhakkak. Bir anlik alinmistir sadece eminim.Anlamistir sonradan. Olur ya hani hepimizde bazen, aslinda biliriz karsimizdakinin niyetini ama, o anlik pusukuruz iste, sonradan unuturuz.
Birde Allah da biliyor ne icin öyle söyledigini senin iyi niyetini.
Onun icin üzme canini nolur.

Allah hepimizin ölmüslerine gani gani rahmet eylesin.

MAVİ TUTKU dedi ki...

Gözlerim ıslandı biliyormusunuz yazdıklarınızı okurken. Ne güzel bir baba, ve ne güzel bir yürek sizinki gibi, herşeyin farkında olmak ne güzel. Allah herkese böyle baba olmayı nasip etsin, tabiki banada inşallah. KAzada kimseye birşey olmamasına sevindim. Anlık öfkeler nasılda insanı pişman edebiliyor bazen.

aslan dedi ki...

Böyle olaylar her ailede yaşanabilir.
Önemli olan vicdan azabı çekmene gerek kalmadan,sonucun tatlıya bağlanması.İnsan evlat sahibi olunca bazı şeyleri daha iyi anlyabiliyor.

Toprağı bol olsun,huzur içinde uyusun.

Dostlukla...

Syhn dedi ki...

Gözlerim doldu ya
iyi ki birşey olmamaış babacığında çok üzülürdü yoksa..
Allah rahmet eylesin nur içinde yatsın..

Şenay- Doğam dedi ki...

allah mekanını cennet eylesın..

sünter dedi ki...

onuncu köyün adami,
ben eminim sizinde cok iyi bir baba oldugunuza.

sünter dedi ki...

Aslan,
cok haklisin insanin kendi cocuklari olunca ve olgunlasinca daha iyi anlar oluyoruz onlari.

sünter dedi ki...

syhn,
amin canim amin.Hepimizin ölmüslerine rahmet olsun.

sünter dedi ki...

Doga,
cümlemizin ölmüslerinin mekani cennet olsun insallah

Adsız dedi ki...

Sünterim, gözlerim doldu...
Çok etkileyici, ama anlatımın daha da etkileyici...

Seni seviyorum

bilge dedi ki...

yazını duygulanarak okudum bazen öyle bunalıyoruzki istemesekte sesimiz bazen yüksek çıkıyor babalar anneler çocuklarına kırılmazlar şimdi biz anne baba yız hiç kırılıyormuyuz onlaraın tırnağına taş değse yüreğimiz yanıyor sevgiler..

sünter dedi ki...

Tubacim tesekkür ederim canim.

Bilge,
haklisin keske olmasa ama insaniz ya hatalarimiz oluyor iste. Ama sevgiyle bir özür herseyi unutturuyor.