Gül anlatmaya devam ediyor, bende dehsetle dinlemeye!

Gün boyu calisiyorum, aksam da evin bütün isleri bana ait. Ne kaynanam nede kizlari hic bir ise el atmiyorlar.
Ay sonunda kazandigim maasimin tümünü aliyorlar elimden. Kör topal geciniyoruz iste.
Benim oturum sürem bitmesine yakin kocam bir ise giriyor oturumum 6 ay daha uzatilinca hop yine isten cikiyor. Bu böyle 8 ay kadar sürdü.
Evliligimizin üstünden sekiz ay gecmistiki kocam birden ortaliktan kayboldu.
Eve gelmez oldu. Soruyorum , nerde oldugunu bilmiyoruz diyorlar. Meger onun zaten bir sevgilisi varmis. Recepin bir arkadasi vardi onun annesiymis. Yani arkadasinin annesiyle bir beraberlik yasiyorlarmis. Kadin burdan uzak bir yere tasininca benimkide kadinin pesine gitmis birlikte yasamaya baslamislar.

Bu arada is yerimde kapaninca issiz kaldim. Asil kabus ondan sonra basladi. Kaynanam para kazanmadigim icin türlü eziyetler yapmaya basladi. Gitmek istedigim icin beni bir odaya kapayip üstümden kilitlediler. Disariya da cikamiyorum. Annemlerede haber veremiyorum.
Sonunda bir yolunu bulup Hamm´da yasayan (bizim buraya bir hayli uzak) diger teyzeme durumu anlattim.
"kurtar beni burdan " diye yalvardim. O da annemlere haber vermis. annem burayi aradi, abla kardes feci kavga ettiler telefonda. Hamm´daki teyzem geldi beni almaya diye ama kaynanam
"o buraya gelinlikle girdi, kefenle cikar ancak. Kimse alamaz onu bizden. Hem onu götürüpte kendi oglunun........(yazmaya elim varmiyor burasini)"
Benide öyle korkuttularki korkudan kipirdayamiyorum bile.
Teyzem gittikden sonra öyle bir dayak yedim ki anlatamam sana. Üc kadin beni parcaliyacaklardi sanki. Saclarim tutam tutam ellerinde kaldi. Vücüdumda morarmadik yer kalmadi.
Benim bir an önce is bulmam lazimdi. Buldumda, kamil abinin lokaline garson olarak girdim. (ailce isletilen bir lokal)
Sonra bir gün kocam hic bir sey olmamis gibi geri geldi.

Daha büyük bir kabus baslamisti.
O calismiyor, bütün gün yatiyor geceleri gezip tozuyor, sagda solda kavgalar edip yedigi cezalari da ben ödüyorum.
Ama bu arada kazandigim paranin bir kismini gizlemeye basladim. Bir kismini veriyorum diger kismini kenara koyuyorum. Yavas yavas uyanmaya basladim.

O yaz kaynanam izine gitti ve biz burda kaldik.
Bir gün zil caldi kapiyi actim baktim kocam yaninda da bir kadin iceri girdiler. Ben almanca bilmedigim icin beni kizkardesi olrak tanitmis. Bana yukari git dedi ama ben gitmedim oturdum yanlarina. Kiza yarim yamalak da olsa yüzügümü isaret edip anlattim onun karisi oldugumu. Gerci kadinin pek umrunda olmadi ya...
Recep yukari cikti beni yanina cagirdi daha odaya girer girmez öyle feci bir dayak attiki hem küfür ediyor hem dövüyor ve.... ve.....
Eve artik giren cikan belli degil. Buranin ne kadar serefsizleri varsa aksamlari bize geliyor ben yukarda odamdan disari cikmiyorum. Onlar asagida kadin kiz alem yapiyorlar. Ama adamlarin cogunun evde karisi var.

Bir gün yine sudan bir sebebten ötürü feci bir dayak yedim. Onlar beni döverken cigliklarimi herkes duydu ama kimse orali olmadi. Kis gününde kapiya koydular ev halimle. Gece soguk, üstümde basimda bir sey yok gibi. Donuyorum, agliyorum, mezarligin oralara geldim ve aklima ic camasirima sakladigim cep telefonum geldi. Kamil abi bana almisti onu, eger bir sorunun olursa ara diye. Hemen onun numarasini aradim. Nerde oldugumu bile bilmiyorum mezarligin oralardayim dedim ve bayilmisim.

Neyse kamil abi beni bulmus. Hemen arkamdan polisler geldi. Meger bizimkiler polise haber vermis kacti diye. Kamil abi orda oldugumu söyledi ama ben polislerin karsina cikmadim. Neden bilmiyorum ama onlarda beni doktora yada hastaneye götürmediler. Götürseler aile ceza yiyecek ya galiba baslarina bela almak istemediler.
Beni o halde ertesi gün yine eve biraktilar.
Ama ben artik gitmek istiyordum ki onlarda zaten beni göndermek istemeye basladilar. Cünkü onlari dile düsürmüstüm!!!!
Güya evden kacip baskasina sigindim ya..

Hemen ertesi gün bana bir bilet aldilar, dogru havaalina götürdüler. Gitmeden önce gizledigim paramida buldup aldilar elimden. Zaten cantamin ic kismina koymustum banka hesabi falan bildigim yoktu ki.
Öyle cebimde bes parasiz bindirdiler ucaga. Ucakta gelene kadar hep agladim. Zaten perisan görünüyordum görenlerin ah vah sesleri hala kulagimda.
Ucaktan inince yolculardan birine rica edip onun cep telefonundan annemleri aradim. Meger kayinvalidem arayip haber vermis "yolladik senin o..... kizini gidi alin havaalanindan. " deyip kapatmis. "abin yolda geliyor " dedi annem. Ben yine bayilmisim.Sonrasini hatirlamiyorum. Abim nasil geldi ben nasil ordan ciktim bilmiyorum.
Gözlerimi actigimda hastanedeydim.

Tam bir ay yüzümdeki yaralar bereler morluklar yüzünden insan icine hic cikmadim. Odama kapandim. Kimseyide görmek istemiyordum zaten. Korku ve utanc duygusu bütün benligimi sarmisti. Neden utanc onuda bilmiyorum, insanlar beni böyle görsün istemiyordum. Ailemde istemiyordu zaten.
Aradan bir ay daha gecmistiki almanyadan telefonlar gelmeye basladi. Yine gelmemi istiyor ayrilik olmasinmis olurmus böyle seyler falan. Isin kötüsü özellikle annem de evime dönmemden yana.
Annem milletin laf etmesinden korkuyor. Herhalde kizi gittide gecinemedi densin istemiyor.
Cünkü kulagimiza kadar gelen söylentiler baslamisti bile.
"kimbilir ne yaptida kocasi geri yolladi" ile baslayip cig gibi büyüyen söylentiler. Dayilarim, teyzelerim nedense hic bana bir sey sormadan sadece ayiplamaya baslamislardi beni. Ben ise hic bir sey anlamiyor saglikli düsünemiyordum. Zaten henüz 19 yasindaydim Sünter abla.

Neyse annem ve diger aile bireyleri sonunda karar verdiler. Zaten kocamda yaptiklarina pisman olmus bu yuva yikilmasinmis, zaten her evde olurmus böyle seyler. Annem bile az mi dayak yemis vaktiyle ama sabretmis yuvasini yikmamis iste.
(vaktiyle dayak yiyen anneler nedense hep böyle söylüyor. Garip, aslinda en iyi onun anlamasi gerekirken...)

Hic istemedigim halde ailemin baskisiyla tekrar ucaga binip almanyaya döndüm.

Ve kabus yeniden basladi......



Bitmedi