Arsizlar!

Sevgili YASAMIN KIYISINDA adli blog yazari Nur ablamin yazisini okuyunca aklima birkac yil önce yasadigim bu olay geldi:

Agustos ayinin 10.da Canakkale sehitleri icin her yil mevlüt okunur sehitlikte.
Binlerce insan katilir cevre illerden.

Her köyden traktörlerle kazanlar dolusu pilavlar, pisiler gelir, mevlüt bitince hayrina dagitilsin diye.

Cok güzel bir organizasyondur.

Önce tarih ögretmenleri anlatir orda yasananlari, bu memeleketin hangi sartlarda kurtuldugunu,
ardindan hocalar alir eline mikrofonu , ilahiler okunur, Kuran okunur, dualar edilir.
Onlar okuyup anlattikca sanki o anlari birebir yasarsiniz. Iciniz yanar, gururlanirsiniz, cosarsiniz. Bogaziniz dügüm dügüm olurda nefes bile zor alirsiniz.
Tabii birazcik insani duygular tasiyorsaniz ve kaninizda Türk´lük varsa!
Ama gel gör ki orda bulunan bir kisim insanlarin asil derdi baskadir. Sanirsin oraya yemege geldiler. Römoklara hücüm ederler.
Sanki somalideyiz.
Yada evlerinde hic pilav ayran görmediler.
Görevlilerin: " lütfen kimse yerinden kalkmasin, mevlüt sonrasi bizler servis yapacagiz. Hepimize yetecek kadar yiyecek icecek var , herkes yerinde otursun görevli genclerimiz size gelecekler" anonslari az ötede canhiras canakkale savaslari esnasinda olup bitenleri anlatmaya calisan ögretmenin sesini duyulmaz eder.
Hemde defalarca.
Sonunda Ögretmen dayanamaz : " yaziklar olsun! bize sayginiz yoksa su topragin altinda yatan gencecik sehitlere sayginiz olsun. Onlar bu vatani kurtarmak icin günlerce ac susuz carpisti. Bizlerde en fazla iki saat bir sey yemeden durabiliriz. Korkmayin kimse ölmez!!"

Haa bu anonstan sonra insanlar kendine geldi zannediyorsaniz yaniliyorsunuz. Duydular ama utanmadilar. Beyinleri ordan bedavaya alacaklari bir tas pilavdaydi. Bogazlarindan da gecti inanin.
Bir iki kisiden bahsetmiyorum belki yüzlerceydi.
Ac kalicaz diye cok korkmuslardi sanirim.
Nerde olduklarinin da hic farkinda degillerdi.
Ben o güne kadar televizyonda yapilan o yardim dagitma islerinde insanlarin birbirini ezercesine olan hallerini görünce aciyordum. Hic kimse ac olmasa bu kadar saldirmaz saniyordum. Hatta yardim yapanlara da kiziyordum insanlara o paketleri attiklari icin.
Ama gözümle gördüm öyle degilmis sadece arsizlikmis. Arsiz insanlarla kimse bas edemiyor.
Öyle saldiranlar acliktan degil madii nanevi arsizliktan yapiyor.

Ayrica benim fikrimce o gün orda hic kimse bir sey yiyip icmemeli. Daha dogrusu yiyememeli. Ister mevlüt öncesi ister mevlüt sonrasi.